Podczas opracowywania Kadetta E inżynierowie i projektanci zwrócili uwagę na najważniejsze mocne strony Opla, niezależnie od wariantu nadwozia: emocjonalny design i skuteczność w codziennym użytkowaniu w połączeniu z maksymalnymi osiągami, a wszystko to w przystępnej cenie dla szerokiego grona klientów. Ta strategia zaowocowała licznymi nagrodami dla piątej generacji bestsellera klasy kompaktowej. Oprócz „Złotej Kierownicy 1984”, Kadett E zdobył również tytuł „Europejskiego Samochodu Roku 1985”.
W 1984 roku, Opel Kadett ustanowił również rekord pod względem aerodynamiki. Inżynierowie Opla spędzili 1.200 godzin w tunelach aerodynamicznych, aby określić najlepszy kształt aerodynamiczny, ale efekt końcowy był godny ich wysiłków: współczynnik oporu powietrza Opla Kadetta E wynosił 0,32. Sportowy GSi, ze współczynnikiem oporu powietrza 0,30 i powierzchnią czołową 0,57 metra kwadratowego był wówczas najbardziej opływowym sedanem na świecie. Inżynierowie Opla osiągnęli te wartości między innymi dzięki spójnemu nadwoziu w kształcie klina, smukłej sylwetce samochodu zaprojektowanej na kształt łzy, gładkim powierzchniom okien i innym specjalnym rozwiązaniom, takim jak elastyczne uszczelnienia połączeń nadwozia. Ówczesny dyrektor ds. rozwoju produktu, Fritz W. Lohr powiedział: „W ciągu około 1200 godzin spędzonych w tunelu aerodynamicznym nasi inżynierowie i mechanicy osiągnęli dla nowego Opla Kadetta jakość aerodynamiczną, której nie osiągnięto nigdy dotąd w tej klasie”. Podczas fazy rozwoju nowego Opla Kadetta niektórzy z naszych starszych inżynierów byli często nieobecni przez wiele godzin w ciągu dnia. Ich wyjaśnienie brzmiało zwykle: „Przepraszam, właśnie testowałem GSi...”.
Jednocześnie prace rozwojowe postępowały nieprzerwanie. W 1989 roku, marka Opel wprowadziła na rynek odświeżonego Kadetta E, a w 1991 roku w całej Europie pojawił się Opel Astra.